ЛЕКЦИЈА 1: Психолошка слика на учениците со дислексија

Дислексијата сама по себе и не претставува поголем проблем. Илјадници лица со дислексија го пронаоѓаат својот различен стил на учење, со цел да постигнат одредени академски вештини. Проблемот е што вложуваат многу труд и енергија за да се вклопат во востановениот систем на образование, кој е заснован примарно на читање и пишување.

Треба да бидете внимателни. Кога ќе се забележат знаците на дислексија, треба да се дејствува за да не дојде до емоционални нарушувања, кои не се ретки кај лицата со дислексија.

ДАЛИ ЕМОЦИОНАЛНИТЕ НАРУШУВАЊА ЈА ПРЕДИЗВИКУВААТ ДИСЛЕКСИЈАТА?

Истражувањата покажуваат дека дислексијата е предизвикана од биолошки фактори, а не емоционални или фамилијарни проблеми. Семјуел Ортон е еден од првите истражувачи што го опишува емоционалниот аспект на дислексијата. Неговите истражувања покажуваат дека поголемиот дел од децата од раѓањето до претшколска возраст се среќни и добро приспособени со опкружувањето. Нивните емоционални проблеми почнуваат да се развиваат со почетокот на нивното описменување, кога тие не можат да се приспособат на вообичаениот образовен систем и востановените наставни методики. Во секој случај, поголемиот дел од истражувањата покажуваат дека дислексијата е генетски предодредена и дека не е предизвикана од лош пристап на родителите, од проблеми во семејството, или пак, од депресија и анксиозност во детството.